"Everyone is disappointing the more you know them."

beyaz ışık sevmem mesela. beyaz ışıklı kış güneşleri bazılarına çok yakışıyor, itiraf edeyim ama her yer onlarla dolu değil sonuçta. hd televizyonlardan da hiç hoşlanmıyorum. hatta eski renkli türk filmleri güzeller. yeterli. mum ışığı dönemi filmlerini sadece rengi için izliyorum. sarı film ararım bazen, sadece bakmayı sevdiğim için.

yani, nasıl desem, mum ışığında gördüğüm kadarı olsun istiyorum. gerisini ben kurarım.

çok gerçek olsun istemiyorum.

may be it's my brain chemistry

adaptation

3ünüz bi gelebilir misiniz? hayatla ilgili kafama takılan bir kaç şey var da.

charlie kaufman, lars von trier ve woody allen. kaufman- synecdoche, von trier - melancholia ve allen - whatever works.
bunlara film diyenin ağzına çarparım.
hepsiyle ilgili saatlerce konuşasım var ama üzerlerine tek kelime edemeyecek kadar da saygı duyuyorum.
özellikle charlie kaufman.
(sevgili okuyan sen orada o cümle bitti diye görüyorsun. halbuki o noktadan sonra ekrana dik bakılmış bir 15 dakika var. )
evet, charlie kaufman.