 |
Marguerite Chauvin-
Apesanteur (weightlessness)
|
kendimi insanlara genelleyemem. et düşkünlüğüm yoktur. - ya da böyle sanırım.- bu sebepten kendimi diğerlerinden kalın bir çizgiyle ayırırım. kadınlığımı anlamışlığım da yok. adet günlerimi bilmem. doğurganlığımı kullanmayı hiç aklımdan geçirmedim. içimde bir şeylerin büyümesi fikri ayakkabının içinde ayağımı oynatamazsam delireceğim takıntısı gibi. biraz çekindim bu fikirden hep. iyi bir aşık değilimdir, herkese eş mesafede bir ilgim vardır, kimisi çok bulur bunu kimisi az. sevgililerim ise hep az. süreklileşen şeylere tahamülüm yoktur, her gün prenses yatağında uyanmaktansa, tanımadığım bir evde koltukta kıvrılmış uyanmayı tercih ederim. yo, hovarda da değilimdir, keşke canım bir şeyler çekse de peşine gitsem, ama ben yazık ki size bakmaya gelirim.
bütün bunlardan dolayı kendimi ne isteyebilir, ne istenebilir bulmuşumdur.
yine de zaman zaman anlayamadığım bir dürtü
musallat olur. musallat, çünkü sizlerin anlattığı gibi pembe düşler kurdurmaz bana. ne beklediğini bilmeyen bir bekleyişte asılı kalırım. ne bir şey yaparım, ne yoluma bakarım.
ben eşikte beklerim. bir şey olsun diye. benim dışımda, benim engelleyemeyeceğim bir şey, bana rağmen olsun diye.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder